Hoger beroep van gemeente Leek sneuvelt bij de Raad van State

17-08-2011

Vandaag (17 augustus 2011) heeft de Raad van State uitspraak gedaan over het hoger beroep dat de gemeente Leek heeft aangespannen tegen het besluit van de Rechtbank Groningen om het vrijstellingsbesluit van de gemeente te vernietigen inzake de voorgenomen plannen om 750 m houtsingel in het houtsingelreservaat Midwolde te rooien. De Raad van State heeft het hoger beroep van de gemeente op alle door haar aangevoerde argumenten ongegrond verklaard (zie hieronder).

Hiermee is een eind gekomen aan de juridische strijd die wij sinds 2005 met de gemeente voerden met als inzet het behoud van het houtsingelreservaat Midwolde. De gehele procedure heeft de gemeente heel wat geld gekost, o.a. een schadevergoeding van ten minste 150.000 euro aan de maatschap Wiersma/Ottema, ten behoeve waarvan deze hele procedure tot aan de Raad van State moest worden gevoerd. De gemeente had dit er kennelijk voor over, gezien haar belang bij het realiseren van het bedrijventerrein Leeksteveld, waarvoor de medewerking van de maatschap Wiersma/Ottema cruciaal was. Dit zal ongetwijfeld nogal wat politieke repercussies in de gemeenteraad krijgen (zie onze eerdere berichtgeving hierover).

Ondertussen is er in het houtsingelreservaat, waar de maatschap Wiersma/Ottema gebruiker, dan wel eigenaar is, sprake van ernstig achterstallig onderhoud, terwijl er ook enkele houtsingels illegaal gerooid zijn. Met het oog hierop zullen wij de gemeente vragen handhavend, volgens het bestemmingsplan, op te treden.

uitspraak RvS>>

Gemeente Leek erkent belangenverstrengeling

14-06-2011

Dankzij de WOB (Wet Openbaarheid van Bestuur) is het ons gelukt aan te tonen dat er wel degelijk een belangenverstrengeling was tussen de gemeente als belanghebbende bij een kavelruiltransactie ten behoeve van de realisering van het bedrijventerrein Leeksterveld en haar rol als beoordelaar van de vrijstellingsprocedure m.b.t. het rooien van houtsingels in het houtsingelresevaat Midwolde. De gemeente heeft dit altijd ontkend. Nu is duidelijk geworden dat de gemeente niet tot een objectieve belangenafweging over deze vrijstelling kon komen, omdat zij met handen en voeten gebonden was aan een schadevergoedingsregeling ten behoeve van de pachter van de betreffende percelen in het houtsingelreservaat, waarmee zij in feite verplicht is door te procederen tot en met de Raad van State (komt op 20 juni a.s. aan de orde) op straffe van een boete van 150.000 euro.

Bovendien blijkt dat de betreffende schadevergoedingsregeling (uit 2005) niet door een collegebesluit gedekt is. De portefeuillehouder, weth. Bouma, heeft daarvoor zijn excuses aangeboden aan de gemeenteraad. Tevens is duidelijk geworden dat in deze zaak de twee functiegroepen ten gemeentehuize, die van het Grondbedrijf en die van Ruimtelijke ordening, volledig langs elkaar heen hebben gewerkt. Een motie van wantrouwen tegen de wethouder, heeft het helaas niet gehaald, maar het aanzien van deze wethouder is hierdoor wel geschaad.

Een en ander maakt de positie van de gemeente bij de Raad van State wel buitengewoon zwak. Wij gaan er dan ook van uit dat we deze zaak bij de RvS wel zullen winnen.

CO2 opslag in ZWK van de baan, maar probleem is niet opgelost

18-02-2011

De ondergrondse opslag van CO2 in het ZWK gaat dan weliswaar niet door (wegens te weinig "draagvlak" onder de bevolking), maar daarmee is de oorzaak van deze problematiek nog lang niet opgelost. Immers: de bouw van twee kolencentrales in de Eemshaven gaat onverminderd door en die zullen hoe dan ook een flinke bijdrage leveren aan de CO2-uitstoot van Nederland. Als nu gezocht wordt naar CO2-opslagmogelijkheden onder de Noordzee-bodem dan blijven onze principiële bezwaren tegen CO2-opslag bestaan:

• je zadelt toekomstige generaties op met een eeuwigdurend probleem: dat is onethisch en moet je daarom niet willen
• afvangen van CO2 kost extra energie, waardoor het rendement van kolencentrales (die toch al erg laag is) met nog eens een kwart vermindert. De hiermee geproduceerde elektriciteit wordt daarmee nog duurder. De kosten van CO2-opslag onder zee is mogelijk nog duurder dan onder land. Die extra kosten moeten allemaal door de gebruikers - wij dus - worden betaald. Geld wat wij liever besteden aan de ontwikkeling van duurzame energie....
• met de realisering van twee centrales in de Eemshaven worden we een exporteur van energie. Nederland verdient erg veel aan z'n export. Opvallend vaak betreft dat produkten die een hoop afval opleveren (bv. de mestoverschotten van de agrarische sector). Zo ook met CO2: wij blijven met de shit zitten...